این روزها

امروز که از سرکار برمیگشتم مثل روزهای گذشته بیرون حرم چندین نفر سجاده پهن کرده بودن و نشسته بودن روبروی حرم تو همین چندقدم که تا جای ماشین پیاده میرم 3 نفر از من سوال کردن صحن ها هنوز بسته ان؟ و من گفتم آره متاسفانه 

از تو ماشین مغازه ها رو نگاه میکردم یهو یه لباس فروشی دیدم و یادم اومد چند وقته خرید نرفتم و چقدر دلم تنگه که بی دغدغه تو بازار راه برم و خرید کنم.

از پنجره خونه کوه سرسبز و میبینم؛ من عاشق رنگ سبز بهارم یک رنگ سبز نو و تازه و هر روز با خودم میگم خدا کنه زودتر این ویروس تموم شه و بشه دوباره سبزه ها رو لمس کرد.

از 2 اسفند تا الان جز خانواده درجه یک هیچ کدوم از خویشاوندان یا دوستانم و ندیدم و دلم براشون تنگ شده

5 اردیبهشت جزو قشنگترین روزهای زندگی منه و برای اولین بار بدون جشن و مهمونی سپری شد هر چند سعی کردم روز شادی برای خانواده ام باشه اما خوب یه چیزی کم داشت.

یه جا خوندم آدم به همه چی عادت میکنه حتی اگر تو جهنم هم باشه بهش عادت میکنه و... دلم نمی خواد به این شرایط عادت کنیم،به دور بودن به ترسیدن به اضطراب به حفظ فاصله و...

ماه رمضان اومد و من دلم گرمه به دعاهای افطار و سحر و نفس های آدم های روزه دار