گنه کرد در بلخ آهنگری
تو روانشناسی یک مکانیسم دفاعی داریم به نام جابه جایی و مفهوم کلی اینه که وقتی از کسی یا چیزی ناراحتی و زورت بهش نمیرسه سر کس دیگه که ضعیف تره و یا برات بی خطرتره خالی میکنی:( همیشه با خودم فکر میکردم چقدر گناه داره اون بنده خدای از همه جا بی خبر که مورد حمله این مکانیسم قرار میگیره و فکر میکردم خودم هیچ گاه از این مکانیسم استفاده نمی کنم. البته مکانیسم های دفاعی ناخودآگاه هستند و برای دفاع از فرد در برابر اضطراب فعال میشن.
هفته پیش بود که مدیر زنگ زد و پیشنهادش و مبنی بر انتقال من به قسمت دیگه داد و گفت مختاری در قبول یا رد پیشنهاد!
و من فردای همان روز یعنی چهارشنبه از مکانیسم جابه جایی استفاده کردم و امروز میشه یک هفته که اعصاب خوردیم و سر عزیزی که میدونم تحمل میکنه خالی کردم و همچنان تا امروز ادامه دادم امروز دوباره مدیر تماس گرفت و قرار شد فردا حضوری باهم صحبت کنیم باز استرسم رفت بالا، نماز و که خوندم توکل کردم و آروم تر شدم. بعد به فکر افتادم که این هفته چقدر خانواده ام و اذیت کردم می تونستم بخندم و نخندیدم. میتونستم باهاشون شاد باشم و نبودم فقط و فقط سر این جابه جایی لعنتی...
