بخت پریشان

فیلمی که امروز دیدم اسمش بخت پریشان بود. در مورد یک دختر و پسری هست که بیماری سرطان دارند و عاشق هم میشن...

یک جای فیلم دختره میگه بدتر از این که سرطان داشته باشی اینه که بچه ای داشته باشی که سرطان داره...

از وقتی خودم مادر شدم درک کردم که عشق مادری خیلی با بقیه دوست داشتن ها فرق میکنه. وقتی دبیرستانی بودم و شعر ایرج میرزا(داد معشوقه به عاشق پیغام....) رو می خوندم اونجا که قلب خونین مادر تو دست فرزند میگه وای پای پسرم خورد به سنگ، متعجب میشدم و خنده ام می گرفت ولی الان درک میکنم حتی فرزند بدترین‌کار دنیا رو هم انجام بده مادر دوستش داره... 

از خدا میخواهم دل همه مادرهایی که فرزندشون بیمار رو شاد کنه.