خنده هاش

یکی از قشنگترین صداهای دنیا واسه من صدای خنده های امیدرضاست:))

این روزها نظم خواب و بیداری بچه ها حسابی بهم ریخته.. من از همه زودتر ساعت ۱۲/۳۰ میرم واسه خواب و اونا هنوز بیدارند و معمولا ساعت ۲ شایدم ۳ بیان واسه خواب..از اون ور من ساعت ۶ آماده میشم واسه رفتن به سرکار و بچه ها تا ظهر که برمیگردم خوابن..

تا میرسم خونه مقدمات نهار و آماده میکنم و بعد از نهار خسته و هلاک میرم که یک ساعتی استراحت کنم اما امیدرضا پرانرژی و بیدار دلش میخواهد با من بازی کنه یا حرف بزنه....

استرس مدام این روزها، کم خوابی، گرمای زیاد و مشغله های کاری باعث شده هر روز خسته باشم و حوصله کافی واسه وقت گذروندن و بازی با امیدرضا رو نداشته باشم:(

با خودم فکر میکردم مگر روزهای کودکی امیدرضا چقدر دیگه طول میکشه.. تحلیل های قشنگ کودکانه اش...خنده های شادی بخشش که موقع بازی فضای خونه رو شاد میکنه...معصومیت چشمهاش و..

من عاشق بچه هام و دوست داشتم بتونم از لحظه لحظه کودکیش حظ ببرم...

 امروز بهش گفتم مهین(یکی از دوستام) پیشنهاد داده بریم پارک هم‌ و ببینیم(پارسال بهار و تابستان بلااستثناء روزدرمیون باید می بردمش فضای سبز نزدیک خونه تا سرسره بازی کنه) یهو چشماش برق زد ولی گفت اما خیلی خطرناکه مگه نه؟! منم گفتم آره من قبول نکردم ... طفلک بچه ها دارند عادت می کنند به خانه مانی...