حرف که می زنی

بعضی وقتها عاشق میشی یا فکر می کنی عاشق شدی...

بعضی وقتها یکی رو دوست داری طوری که فکر زندگی بدون اون واست ناراحت کننده و غم انگیزه...بعضی وقتها هم دعا می کنی که خدا باهم بودنتون و بخواد...بعصی وقتها هم هر چی دعا کردی و از خدا خواستی خدا بهت میده ولی بعد که زمان می گذره..متوجه میشی فقط دوست داشتن کافی نیست..فقط کوتاه اومدن و به قول قدیمی ها نیم من شدن چاره کار نیست...وقتی علاقه مندی ها فرق داره، وقتی اهدافت تو زندگی با هم مسیرت متفاوته، وقتی شخصیتتون دو روی یک سکه است؛ هم و دوست دارید اما رنج می برید. طاقت ناراحتی همدیگه رو ندارید اما ناخواسته بهش آزار می رسونید...لا تبدیل لخلق الله

ای کاش همه چی با حرف زدن درست می شد...