پس از مدتها
برای من انتظار کشیدن یکی از سخت ترین کارهای دنیاست..
متاسفانه خودم خیلی آن‌تایم هستم و به همین دلیل سر اینکه معطل بمونم یا بقیه وقت‌شناس نباشند خیلی حرص می‌خورم.
در کل سالهای تحصیل حتی یکروز هم تاخیر نداشتم.
در محل کار همیشه ۵ دقیقه قبل از شروع جلسه در محل حضور دارم و می‌بینم همکاران تا نیم‌ساعت هم تاخیر می‌کنند و یا کلا جلسات با تاخیر شروع می‌شه ..
هر روز که آقای همسر قراره بیاد دنبالم راس ساعت در محلی که قرارمونه حاضر میشم و وقتی ماشین و نمی‌بینم پیاده راه میفتم تا تو مسیر ببینمش و معمولا ۵۰۰۰ قدم راه رفتم تا همسر برسه...
در تاریخ ۱۲ شهریور آقای مدیر به من گفتند که برای یک سمت من و پیشنهاد دادند و قراره ارتقاء بگیرم..خوب از اون زمان حدود ۳ ماه گذشت و خبری نشد و من هر روز منتظر حکم جدید بودم؛ دیگه دیروز با خودم قرار گذاشتم منتظر نباشم چون تو ادارات خیلی دیدم که لحظه آخر ارتقاء کنسل بشه . امروز ساعت ۳ بعدازظهر همکاران با پیامک به من تبریک گفتند و از تبریکات اونها متوجه شدم بالاخره حکم سمت جدید اومده:)) خوب خیلی خوشحال شدم و یک نفس راحت کشیدم بعد هم متوجه حکمت تاخیر در ابلاغ حکم شدم و خداروشکر کردم .
