به یک اندازه دوستتون دارم!

مامان من به صورت بسیار واضحی داداش اولی رو از بقیه فرزندانش که شامل من و دو تا برادر دیگه‌ام میشه بیشتر دوست داره.  خداییش داداش اولی هم از بقیه ما بیشتر به فکر مامانه و گوش به‌فرمان ایشون. معمولا ما هم( من و داداشام) این موضوع رو دستاویز خنده و سربه‌سر گذاشتن مامان قرار می‌دهیم.

•  جمعه گذشته که تو خونه باغ بودیم یهو من‌ گفتم مامان دلم حلوا می‌خواد، مامان با اخم و یه حالتی که الان تو این‌ گرما بعد نهار چه وقت حلوا خواستنه گفت حلوا! هنوز حرف من تموم نشده بود که داداش اولی گفت آره حلوا می‌چسبه، بعد مامان در کسری از ثانیه تغییر حالت داد و گفت آخی حلوا می‌خواهی( با لحنی بسیار مهربانانه که هزار تا فدات بشم توش بود) همگی زدیم زیر خنده و گفتم مامان یکم تبعیض و پنهان‌تر انجام بده خوب.( البته گلاب نداشتیم و بی‌نصیب موندیم)
• تو خانواده ما داداش اولی عاشق بادمجان و مخصوصا دلمه بادمجانه و بقیه برادرها لب به این غذا نمی‌زنند. امروز داداش اولی خونه مامان بود و من دیدم که مامان داره دلمه بادمجان درست می‌کنه بهش می‌گم مامان بقیه چی بخورند می‌گه من همین غذا رو درست می‌کنم هر کی می‌خواد بخوره! خوب نتیجه اینکه داداش دومی و کوچیکه نهار نخوردند و گرسنه موندند.( برای داداش کوچیکه ماکارونی بردم پایین و داداش وسطی می‌خواست مرغ سرخ کنه واسه خودش)

الان که خودم مادر شدم می‌دونم امکان اینکه بین بچه‌ها فرق نگذاری نیست چون هر بچه‌ای خصوصیاتی داره که باعث می‌شه نحوه رفتار با اون متفاوت باشه و اینم می‌دونم مادر جونش واسه همه بچه‌هاش میره حالا یکی رو بیشتر دوست داشته باشه ایراد نداره چون اونقدر عشقش زیاده که یه ذره کمتر یا بیشتر اونقدرها تاثیرگذار نیست.