پسر گلم

بابا همیشه امید و پسر گلم صدا می‌زد..

حالا چند وقته امید با خمیر بازی واسه خودش سبیل میذاره و میاد با صدایی که سعی می‌کنه شبیه صدای بابا باشه می‌گه پسر گلم.

من تقریبا هم‌سن امید بودم که پدربزرگ پدریم و از دست دادم و الان خاطرات مبهمی ازشون دارم..یادمه یه بار واسم النگو خریده بود یا اینکه پاشون و می‌مالید ولی جزییات چهره اصلا تو یادم نمونده. 

امید از موقع تولدش هر روز کلی از اوقاتش و با بابا و مامان گذرونده و دلم نمیاد خاطرات پررنگی که الان از بابا داره بعدها محو بشه. خدا کنه مهربونی‌ بابا یادش بمونه.