بپربپر

امید عاشق ترامبولینه. و از دو سالگی تا ۳ سالگیش که کرونا شروع شد هفته‌ای چندبار باید پارک می‌بردیمش که به قول خودش بپربپر کنه. با اینکه سن مجاز برای ترامبولین بالای ۵ سال بود اما اون اقایی که متصدی ترامبولین پارک نزدیک خونه بود امید و می‌شناخت و اجازه می‌داد که بازی کنه. یکی از ارزوهای امید برای اتمام کرونا دوباره رفتن به پارک‌و بپربپر کردن بود.

 امروز بعد از ۲ سال و نیم امید و بردیم پارک و تونست به بازی مورد علاقه‌‌اش برسه. اولش می‌ترسید و یادش شده بود که قبلا چطوری می‌پریده ولی بعد از ۳ دقیقه شروع کرد به پریدن‌های بلند و صدای خنده‌اش بلند شد.

امید و نگاه می‌کردم یاد وعده‌هایی که به خودم برای بعد کرونا داده بودم می‌افتادم... اصلا فکرشم نمی‌کردم که کرونا هیچ‌وقت برام تموم نشه.

-