نتیجه یک تصمیم احساسی

برای اولین بار کاری که تصمیم به انجامش گرفته بودم نیمه تمام رها کردم.

تصمیم گرفته بودم رژیمی که خانم داداشم پیشنهاد داده بود تا یک هفته بگیرم اما امروز خاتمه‌اش دادم.

گویا این رژیم کتوژنیک بود البته با تفاوت‌هایی که فکر می‌کنم همین تفاوتها باعث شد نتونم رژیم و ادامه بدهم. 

از دیشب احساس لرزش تو بدنم داشتم، چند بار در طول روز چشهام سیاه‌ شد و نزدیک بود زمین بخورم و بدنم هم یخ کرده بود که از نشانه‌های کاهش قند خونه.

تو این رژیم هیچ نوع قند یا کربوهیدرات مجاز نبود. دیشب دیگه خودم ترسیدم بخوابم بیدار نشم بنابراین یک خرما خوردم.

طفلی مامان صبح اومده بودم ببینه من حالم خوبه یا نه و اصرار که این رژیم و تموم کن تا مریض نشدی.

دیگه امروز ظهر اونقدر حالم بد بود که نتونستم وعده نهار و بخورم، حالت تهوع داشتم( کلا من پروتئین دوست ندارم مخصوصا مرغ که به زور مزه دار کردن و سرخ کردن بازم با بی‌میلی می‌خورمش حالا از اول هفته نهار و شام مرغ بدون ادویه یا گوشت خورده بودم)

همسرم هم‌ گفت رژیم و تموم کن، حالت خوب نیست. من گفتم حالا تا فردا ادامه می‌دهم و رفتم‌طبقه پایین پیش مامان، مامانم دوباره اصرار کرد و من با خودم فکر کردم چرا با اینکه می‌دونم این رژیم اشتباهه اصرار به ادامه‌اش دارم و به این نتیجه رسیدم که چون دوست ندارم کاری رو نیمه‌تمام بذارم ولی کاری که اشتباهه رو باید پایان داد. 

نهار پیش مامان یه بشقاب آش‌رشته خوردم و حالم بهتر شد، هر چند هنوز حالت تهوع دارم و دلم نمی‌خواد چیزی بخورم.

تو این ۵ روز دو کیلو کم کردم البته فکر می‌کنم بیشتر آب بدنم‌ بوده، بعدازظهر نرم‌افزار مانکن و به‌روز کردم و هدف و اونجا ثبت کردم، بر‌می‌گردم به روش دلخواه خودم کاهش وزن با کالری شماری و حذف شیرینی‌جات مصنوعی.

- یکی از دوستان از رژیم لیمومی تعریف کرده بود در موردش کمی تحقیق کردم به نظرم خیلی جالب اومد تنها مشکلش واسه من این بود که برنامه غذایی روزانه می‌ده و من چون برای خانواده غذا میذارم برام سخته با برنامه‌غذایی لیمومی پیش بروم‌.